Op 19 mei 1977 liftte Colleen naar een vriend om diens verjaardag te vieren. Ze werd na twee keer zonder problemen te hebben meegelift opgepikt door een gezin: Cameron Hooker en zijn vrouw Janice, met een baby. Hooker reed haar echter naar zijn huis en dwong haar onder bedreiging met een mes uit te stappen.

De ontvoering

Ze werd vervolgens geblinddoekt en naakt opgehangen, waarna Cameron haar zweepslagen gaf. Cameron en zijn vrouw hadden vervolgens onder haar seks met elkaar.

Cameron Hooker en zijn vrouw Janice waren in 1975 getrouwd. Cameron had een voorliefde voor sadistische pornografie, terwijl Janice hem gedwee volgde uit angst de man van wie ze hield kwijt te raken. Maar Cameron wilde daarbij een jonge vrouw als seksslavin, terwijl Janice graag een kindje wilde. Daarom maakten ze de afspraak zowel een kindje als een seksslavin te nemen. Bovendien had het hebben van een slavin voor Janice het voordeel dat Cameron zijn sadistische lusten niet meer op haar botvierde. Terwijl Janice zwanger werd en haar kindje kreeg, ontwierp Cameron kisten en andere constructies om zijn slavin in toom te houden.

girl_in_the_box2.jpg

De gevangenschap

Aanvankelijk hield Cameron Colleen slechts gevangen zonder seks met haar te hebben. Wel gaf hij haar slechts eenmaal per dag te eten en mishandelde hij haar voor de minste of geringste 'misstap' (zoals dat eten niet helemaal opeten). Die straf bestond vaak uit haar ophangen aan haar polsen met leren handboeien, waarna Cameron haar afranselde.

Ook martelde Cameron Colleen met elektrische schokken. Een kleine kist paste over haar hoofd en was van binnen bekleed met tapijt, zodat ze niet kon horen of zien, en moeite had met ademen. Het grootste deel van de dag lag Colleen op haar rug vastgebonden aan een rek, vaak met deze doos over haar hoofd.

girl_in_the_box3.jpg

Toen Cameron eenmaal een grotere doos had gemaakt, werd ze het grootste deel van de dag daarin vastgehouden. De doos was ongeveer zo groot als een doodskist. Colleen werd hier slechts uitgehaald om te worden mishandeld. Cameron raakte seksueel opgewonden van de mishandelingen, hoewel hij geen seks met Colleen had. Na ongeveer een maand moest Colleen werkzaamheden verrichten in een kleine ruimte onder de trap, maar zelfs dat was voor haar een verbetering vergeleken met de kist.

In januari 1978 liet Cameron Colleen een 'contract' tekenen waarin stond dat zij, onder de naam K., voortaan zijn slavin zou zijn. Volgens de contractsvoorwaarden moest ze Cameron Meester noemen. Verder mocht Colleen niet praten tenzij Cameron haar daar toestemming voor gaf, en moest ze zich seksueel laten misbruiken wanneer Cameron daar zin in had.

Verder beweerde Cameron dat hij Colleen nu als slavin had geregistreerd bij de 'Slave Company', die haar streng in de gaten hield. Mocht ze ooit ontsnappen, zo dreigde hij, dan zou de Company wraak nemen op haar familie en haar martelen. Ook mocht ze van geluk spreken, want volgens Cameron kon de Company ook besluiten haar bij een meester te huisvesten die niet zo aardig was als hij.

Colleen was tegen die tijd volledig murw en geloofde wat Cameron zei. Later gaf ze toe inderdaad doodsbang te zijn geweest voor de Company. Vanaf dat moment begon Cameron Colleen ook te verkrachten, hoewel hij vaginale seks voorbehield aan zijn vrouw, volgens hun eerder gemaakte afspraak.

girl_in_the_box.jpg

Colleen kreeg nu iets meer vrijheid en moest nu huishoudelijke klusjes doen tussen de mishandelingen door. Zo moest ze schoonmaken, in de tuin werken, en op de kinderen passen. Ook moest ze om geld bedelen bij buren en voorbijgangers. Zelfs met de mogelijkheid te vluchten of de telefoon te gebruiken was Colleen nu zo bang voor de Company dat ze gedwee haar klussen uitvoerde. In 1981 ging Cameron zelfs met Colleen op bezoek bij haar familie en deed zich voor als haar vriend.

Kort hierna borg Cameron Colleen weer op in haar 'doodskist', die dan vervolgens onder het echtelijk bed geschoven werd. Colleen lag hier 23 uur per dag, met slechts een pannetje voor haar behoeftes. Ze mocht iedere dag een uur de kist uit zodat ze haar pannetje kon schoonmaken, eventueel haar haren kon wassen, en desgewenst door Cameron misbruikt werd. Zoals eerder stond op de kleinste 'misstap' een zware straf, bestaande uit mishandeling. Colleen trok zich terug in haar geest en vond troost in de Bijbel. Colleen verloor onder deze omstandigheden meer en meer gewicht. Menstrueren deed ze al lang niet meer.

Vrijheid

Tegen 1984 kreeg Colleen opnieuw wat meer vrijheid. Ze mocht met Janice naar de kerk gaan, en mocht een baantje als kamermeisje nemen. Het uiteindelijke keerpunt kwam toen Janice niet langer met de situatie kon leven en Colleen vertelde dat er helemaal geen Company was, dat het contract niet bindend was, en dat ze weg kon wanneer ze wilde.

De reden hiervoor is niet geheel duidelijk. Het is mogelijk dat door de kerkdiensten die Janice bijwoonde, ze besefte dat ze aan iets meewerkte dat verkeerd was. Anderzijds is het mogelijk dat ze jaloers was en wilde voorkomen dat Cameron Colleen als 'tweede vrouw' wilde nemen.

Ook zou Cameron erover hebben gedacht om nog meer seksslavinnen te ontvoeren en wilde Janice dit om morele dan wel egoïstische redenen voorkomen. Hoe dan ook, Janice hielp Colleen met het bemachtigen van een busticket. Colleen belde Cameron op zijn werk om hem te vertellen dat ze wegging, ze nam de bus, en vertrok terug naar haar ouders.

Terwijl Colleen bij haar ouders vertoefde gingen Cameron en Janice door een huwelijkscrisis, waarna ze al het belastende bewijs trachtten te vernietigen. Colleen vertelde aanvankelijk niemand over haar gevangenschap, en had zelfs telefonisch contact met Cameron. Hierin smeekte Cameron haar terug te komen, wat Colleen weigerde. Ze zei dat ze hem vergaf en voor hem zou bidden. Zelf zei Colleen later dat ze Cameron op verzoek van Janice een laatste kans wilde geven zich te beteren.

De berechting van Cameron Hooker Uiteindelijk biechtte Janice Hooker het verhaal op aan haar pastoor, en deed na overleg met hem aangifte bij de politie. Cameron Hooker werd opgepakt, en Janice heeft tegen hem getuigd. De aanklacht luidde ontvoering, sodomie, verkrachting, en een aantal kleinere aanklachtspunten.

Volgens Janice was Cameron, naast de ontvoering, ook verantwoordelijk voor de moord op Marie Elizabeth Spannake. De politie kon deze zaak echter niet rondkrijgen. Bovendien wist Camerons raadsman de zaak schade toe te brengen door de telefoongesprekken tussen Cameron en Colleen te berde te brengen, waarin Colleen had gezegd dat ze van hem hield. Cameron beweerde dat Colleen een afkickende verslaafde was en dat hij slechts voor haar zorgde en wilde voorkomen dat ze aan drugs probeerde te komen. De seks zou vrijwillig zijn geweest.

Het feit dat Cameron de ontvoering van tevoren gepland had, geweld had gebruikt, en dat Colleen waarschijnlijk aan het stockholmsyndroom leed, gaven echter de doorslag. Cameron werd veroordeeld tot 60 jaar gevangenisstraf voor de seksuele misdrijven, 1 tot 25 jaar voor de ontvoering, en 5 tot 10 jaar voor het gebruik van een mes bij deze ontvoering. Dit alles bij elkaar opgeteld plus nog 9 jaar voor kleinere aanklachtspunten brengt de gevangenisstraf op maximaal 104 jaar, waarbij Cameron in 2022 in aanmerking komt voor voorwaardelijke invrijheidstelling.

Nadien

Colleen heeft aangegeven blij te zijn dat Cameron nu niet meer in staat is om anderen kwaad te doen. Ze leeft onder een andere naam ergens in Californië, heeft een opleiding accounting gevolgd, en is inmiddels gescheiden en moeder van een dochter. Janice woont eveneens onder een andere naam in Californië. Voor zover bekend hebben de vrouwen nadien geen contact meer met elkaar gehad. Het hele verhaal werd verfilmd in de film "Girl in the box" van Stephen Kemp uit 2016.

Deze tekst is beschikbaar onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/deed.nl

Door: Engedingen - Bronmateriaal: Infamous Crime Locations - Wikipedia